HOE MAAK JE EEN EISBOCK?

Het ‘eisbock’-proces wordt gebruikt om bier te versterken, zowel in alcohol als in smaak. Oorspronkelijk werden hier bockbieren voor gebruikt, maar in theorie is het mogelijk met allerlei typen bier. Zo hebben ze bij Jopen in 2017 de ExceptioNEL gemaakt, een IcePA, waarbij ze de Mooie Nel IPA ge-eisbockt hebben tot een 14% abv IPA, die vervolgens gedryhopt werd met dezelfde hopsoorten als waar de IPA mee gebrouwen is. 

Ook Bevog heeft in 2024 een fantastische eisbock uitgebracht door een Hagger met een speciaal gebrouwen Barley Wine te mengen en dat geheel te eisbocken tot 19,6%. 

Het bekendste ge-eisbockte bier, is waarschijnlijk de Snake Venom van Brewmeister. Dit is het zwaarste bier wat er op dit moment, af en toe, te koop is en het is een blend van meerdere ge-eisbockte bieren en nog wat extra toevoegingen om het bier extra zwaar te maken.

Ik neem je mee in de wereld van Eisbocken. Het is een mooi proces, met veel dingen om rekening mee te houden. Zo moet je bijvoorbeeld denken aan welke bieren je gebruikt en welke smaken je wilt bereiken. Welke temperaturen je beschikbaar hebt en welke hoeveelheden je nodig hebt.

Het proces gaat als volgt: je bevriest een hoeveelheid bier, dit laat je vervolgens weer smelten en uitlekken in een fles, en omdat alcohol eerder ontdooit dan water, krijg je een sterker bier met meer smaak, want de alcohol neemt een groot deel van de smaak en kleur mee door de grotere oplossingskracht. 

Ik had nog een kratje dubbelbier van een niet nader te noemen merk. Dit wordt dus mijn basisbier van 7,5% abv. In theorie kan ik hier een eisbock van 15% van maken. Uit mijn ervaring blijkt dat ik van 3 eenheden basisbier, 1 eenheid eisbock overhoud, met een verdubbeling van het alcoholpercentage.

Uit de 24 flessen van 30cl kan ik dus (24 flessen x 30 centiliter) /3 = 2,4 liter eisbock overhouden. In theorie, want met eisbocken ligt het maar net aan de omstandigheden.

Omdat ik nu een grotere hoeveelheid ga eisbocken dan dat ik eerder deed, moest ik ook een grotere kan vinden om mijn basisbier in te doen. Een waterkoelerfles was het eerste wat in mij opkwam. Houd er rekening mee dat wanneer vocht bevriest, het volume uitzet. Neem dus een fles die ongeveer anderhalf keer zo veel inhoud heeft dan dat je aan basisbier hebt. Bij drie bierflesjes zou je dus een anderhalve literfles kunnen nemen. Zorg er ook voor dat je basisbier in een schone kan zit. Reinigen met soda of uitkoken en sowieso even naspoelen met koud, maar gekookt water. Zo beperk je infecties in je eindproduct. Hetzelfde geldt voor de fles waar je eindproduct in terecht komt natuurlijk.

Vervolgens gaat je basisbier de diepvries in. Min 18 graden Celsius is goed genoeg voor de meeste bieren tot 9%. Hoe hoger het alcoholpercentage, hoe lager de temperatuur moet zijn om alles te bevriezen, anders krijg je een soort slushpuppy.

Na een paar dagen is mijn basisbier volledig bevroren. Een anderhalve literfles zou er ongeveer een halve dag over doen, maar neem voor de zekerheid 24 uur. Ik heb voor dit project een speciale dop gemaakt met twee gaten, één om lucht door te laten de fles in, en 1 om vocht door te laten, de eisbock dus. Om niet teveel gewoon vocht mee te laten lekken, streep ik vooraf aan hoeveel eindproduct ik moet hebben. In mijn geval 2,4 liter. Bij een anderhalve literfles zou dat dus 0,33 liter moeten zijn. 

En nu is het alleen nog genieten. Drink Eisbock niet als een bier, maar als een likeur. In kleine hoeveelheden en op kamertemperatuur komt de smaak het beste tot zijn recht. Neem de geuren, smaken en textuur in je op en merk wat er eigenlijk wel niet allemaal in je bier verwerkt zit op een versterkte manier. 

Proef je ijsbock naast het basisbier, zo proef je direct wat het proces gedaan heeft en wat er precies versterkt is.